Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014

Ο λαός ο μεγάλος χαμένος

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ
 
 
Ψηφίστηκε η παραπέρα παράδοση του 
ορυκτού πλούτου της χώρας στα μονοπώλια

Τον αντιλαϊκό χαρακτήρα του νομοσχεδίου ανέδειξε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Ν. Καραθανασόπουλος.

Ψηφίστηκε χτες, από τους βουλευτές της συγκυβέρνησης, στο Γ' Θερινό Τμήμα της Βουλής το νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής με το οποίο προχωρά ακόμα περισσότερο η παράδοση του ορυκτού πλούτου της χώρας σε μια χούφτα μονοπωλιακούς ομίλους, την ίδια ώρα που ο λαός σπρώχνεται βαθύτερα στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Το ΚΚΕ καταψήφισε το νομοσχέδιο καταγγέλλοντας τον αντιλαϊκό, ταξικό του χαρακτήρα, αναδεικνύοντας τη ληστεία σε βάρος του πλούτου της χώρας από τα μονοπώλια. Κατά, κατά βάση για λόγους διαχείρισης, ψήφισαν ΑΝΕΛ και ΧΑ. «Παρών» ψήφισαν ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η κριτική που άσκησε ήταν στους όρους των συμβάσεων, και η ΔΗΜΑΡ.


Τοποθέτηση του Ν. Καραθανασόπουλου 
για την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων  

Ο λαός ο μεγάλος χαμένος
 
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Ν. Καραθανασόπουλος, αφού κατήγγειλε τη διαδικασία με τις τροπολογίες, επισήμανε για το νομοσχέδιο ότι «οι συμβάσεις αυτές γίνονται σε συνθήκες όξυνσης του ανταγωνισμού ανάμεσα σε πολυεθνικές και σε συνθήκες όξυνσης των αντιθέσεων ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές συμμαχίες. 

Στο επίκεντρο του ενεργειακού πολέμου είναι οι αγωγοί, το σχιστολιθικό αέριο και τα κοιτάσματα στην Ανατολική Μεσόγειο. Από αυτήν την άποψη, οι αστικοί σχεδιασμοί που γίνονται στη χώρα μας εμπλέκουν την Ελλάδα όλο και πιο βαθιά στο κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων. 

Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, η αστική τάξη επιδιώκει να αναδείξει την Ελλάδα σε ενεργειακό κόμβο, να προσελκύσει επενδύσεις για την ενίσχυση και τη στήριξη της καπιταλιστικής ανάπτυξης και βεβαίως να διαχειριστεί ένα μερίδιο από τη συνεκμετάλλευση των ενεργειακών πηγών».

Στη βάση αυτή, «η κυβέρνηση δρομολογεί όχι μόνο τις έρευνες αλλά και την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, χωρίς ανακήρυξη της ΑΟΖ, με έναν εθνικό φορέα διαχείρισης των υδρογονανθράκων που αποτελεί απλώς και μόνο γραφείο διανομής οικοπέδων, δεν κάνει έρευνα, δε μετέχει σε κοινοπραξίες έρευνας και εκμετάλλευσης και δεν μπορεί να προχωρήσει σε ουσιαστικό έλεγχο των κοιτασμάτων αλλά και της πορείας εξόρυξης».

Αναφερόμενους και στους όρους των συμβάσεων (ΕΔΩ) τους χαρακτήρισε ληστρικούς, φέρνοντας ως παράδειγμα το άρθρο 18, στο οποίο προβλέπεται ότι «σε περίπτωση πολέμου, απειλής πολέμου ή άλλης κατάστασης έκτακτης ανάγκης» το Δημόσιο θα εξακολουθεί να αγοράζει τους υδρογονάνθρακες και τα παράγωγά τους από το «μισθωτή», βέβαια, «κατά προτεραιότητα» και, φυσικά, όσον αφορά την τιμή με την οποία θα αγοράζει το Δημόσιο, αυτή θα είναι «όπως αυτή έχει καθοριστεί στην αγορά»!

Ξεκαθάρισε ότι μόνο «ένας ενιαίος φορέας Ενέργειας μπορεί να αξιοποιήσει προς όφελος των λαών τον εγχώριο πλούτο, να δώσει ώθηση σε κλάδους της βιομηχανίας, οι οποίοι θα παραγάγουν σημαντικό τμήμα των απαραίτητων εγκαταστάσεων -και στις συμβάσεις, για τις οποίες συζητάμε, δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την αξιοποίηση των εγχώριων δυνατοτήτων- θα αναβαθμίσει την επιστημονική έρευνα, προστατεύοντας τις τοπικές οικονομίες, τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, διασφαλίζοντας φθηνά καύσιμα για τα λαϊκά στρώματα και στηρίζοντας την ενεργειακή επάρκεια της χώρας.

Από αυτήν την άποψη, λοιπόν, από την παράδοση του ορυκτού πλούτου της χώρας στο κεφάλαιο μεγάλος χαμένος θα βγει ο λαός, μεγάλοι χαμένοι θα βγουν οι εργαζόμενοι στον κλάδο, αφού η κερδοφορία των επενδύσεων δεν πρόκειται να στηρίξει τις δικές τους ανάγκες.

Οι προαναφερόμενες εξελίξεις, αναδεικνύουν ότι το κριτήριο το οποίο πρέπει να έχει ο λαός μας για να αξιολογήσει το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων, είναι η στάση τους απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο, την άρχουσα τάξη, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες που τη στηρίζουν, όπως η Ευρωπαϊκή Ενωση. 

Για να μπορεί να υπάρξει ένας ενεργειακός σχεδιασμός που να ικανοποιεί τη λαϊκή ευημερία πρέπει να απαλλαγεί από τους νόμους της αγοράς και του καπιταλιστικού κέρδους».

Από τη στήλη  "ΠΟΛΙΤΙΚΗ" του Ριζοσπάστη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου